Spannende tijden want zowel Lexie als Jewel zijn uit logeren geweest bij de dekkaters van onze keuze. Als het aan de meiden zelf had gelegen waren ze met Jack in zee geweest. Die deed erg zijn best maar helaas hij is nu een eerbiedwaardige castraat. Hun prille zwangerschappen staat het genieten van het mooie weer en speciaal op hun nieuwe voor de katten afgezette dakterras niet in de weg. Van onze buurtjes, links, rechts en achter hebben we allemaal spulletjes voor de aankleding ervan gekregen. Een dertig jaar oude stam van een rozenboom en klimbomen. Heerlijk om aan te nagelen en op te luieren (en voor mij te poseren).

Jewel en Lexie zijn ineens veranderd van jonge dametjes in echte volwassen poezen en de ontwikkeling van hun aanhankelijkheid ging er gelijk mee op. Ik heb me een hele tijd zorgen gemaakt over Jewel. Ik had de indruk dat zij niet lekker in haar vel zat maar inmiddels lijkt dit helemaal over. We hebben haar een tijdlang 's nachts de gelegenheid om lekker apart op bed te mogen slapen. Mogelijk heeft dit haar over het dooie punt geholpen want nu is ze zo lief en aanhankelijk. Mijn moeder is kort geleden overleden en Jewel is nu het beste troostkatje in huis. In andere zaken weet ze zich ook te onderscheiden en dit heeft hij de titel D.E. opgeleverd. Dit staat voor De Ergste en aangezien ook hier het gezegde 'What is in a name?' opgaat. Gelukkig heeft ze wel tafelmanieren maar even een bordje met een boterham bijv. op het aanrecht laten staan, resulteert in een broodje zonder beleg. Even door een kier van een (kast-)deur glippen is ook iets waar ze zich op heeft toegelegd. Vooral de balkondeur heeft haar interesse. Het is haar nog niet gelukt en met een beetje geluk zal dit haar ook nooit gaan lukken want we gaan het dakterras binnenkort afzetten. Kan die deur ook lekker open blijven staan. De afgelopen tijd hebben we met smart gewacht op een krolse periode van Jewel. Niets van dien aard dus en daardoor moeten we de dekking i.v.m. de vakantieplannen uitstellen en we een andere dekkater uitzoeken. Hopelijk kunnen we volgende maand bij Boris, onze eerste keuze, terecht.

Lexie was deze week jarig en om dit te vieren is werd ze krols. Ik vond dit de eerste dagen maar een krolsheid van niets. Zo lichtjes, met zo'n krolsheid kan een poes niet naar een dekkater. Deze zorg heeft ze inmiddels helemaal weggenomen - ze is nu al dagen luid en duidelijk krols. Door de uitstel van Jewels nestje is nu de mogelijkheid ontstaan om de poezen gelijktijdig een nestje te laten krijgen. In de loop van de tijd is hun onderlinge relatie ook verbeterd en wie weet pakt het samen moeder ook nog een verbetering op dit gebied. Waar Jewel heel lang 'het topmodel' kon worden genoemd omdat alles lang en dun aan haar was, ontwikkelde Lexie zich vrij vlot van een pubertje tot een jong volwassen poesje. Haar kopje is nu zo mooi!

Beide meiden hebben zich ontwikkeld tot gezellige knuffelmeiden. Lexie is 's morgens op haar best. Samen met haar overgrootvader Maverick krijg ik na het wakker worden een kattenvoetjesmassage. Als ik ze nu nog samen op schoot kan krijgen, ben ik helemaal tevreden ;-)

Terwijl Huibert voetbal kijkt en ik alleen de herhalingen van de betere doelpunten bekijk, zoek ik wat foto's op van onze jongedametjes (zijn verdeeld over twee laptops). Zeker Jewel heeft nu haar grootte wel bereikt en eigenlijk is Lexie dat ook. Alleen nog wat uitzwaren. 'Ter voorbereiding' van hun eerste nestjes in de loop van dit jaar spelen ze voor nanny bij de nestjes van Tresca en Shabanou. Het zijn vast de banden van het bloed dat Jewel vooral naar de kittens van haar moeder trekt en dat Lexie zich vooral bezig houdt met die van haar grootmoeder Shabanou.

Helaas is hun onderlinge contact niet echt om over naar huis te schrijven al zijn er best leuke momenten geweest. Zo heeft Lexie de boevenplukjes van Jewel weggewassen in de periode dat zij wel goed met elkaar omgingen maar helaas wil Jewel nu niets meer van Lexie weten. Wij ´nemen´ vaak twee katten kort na elkaar in de hoop dat zij elkaars jeugd extra leuk maken. Helaas bleek dit voor dit tweetal een teleurstelling. Jewel vindt Lexie maar niets maar Lexie trekt zich er weinig van aan en heeft haar eigen kattenmaatjes hier in huis (en dan natuurlijk haar beide kittenooms). Twee Somalipoesjes en ze konden onderling niet meer verschillen. Jewel houdt van het ruigere spelen en heeft haar sparringpartner gevonden in Jack en Lexie is een grote knuffel die nu bijzonder trouw is bij het nestje van Shabanou. Wel zo gezellig voor Shabanou toen ze de eerste drie weken nog boven bivakkeerde en extra warmte voor de twee kittentjes.

Zo lastig als Lexie in het begin met het eten was, zo makkelijk is ze nu. Ze eet werkelijk alles wat los en vast zit. Het maakt niet uit hoe groot het stuk vlees met of zonder bot is, ze zet overal haar tandjes in. Alleen overdrijft ze wel een beetje - ze eet niet alleen haar ontwormingspilletje gewoon uit mijn hand maar ze blijkt ook pilletjes die ik klaar heb gelegd voor een andere kat, zoals de Fortekor voor Sijntje, ook als een leuke snack voor zichzelf te zien. Voortaan leg ik ze op een randje waar zij niet bij kan.